Όσοι υποφέρουν από Διαταραχή Πανικού, ουσιαστικά υποφέρουν από το ότι «φοβούνται που φοβούνται».
Όταν έντονα συναισθήματα τρόμου κάνουν την επίθεση τους, νιώθουμε ανήμποροι να τα αντιμετωπίσουμε. Οι Κρίσεις πανικού έρχονται απροειδοποίητα και μας τρομοκρατούν, ενώ στα μεσοδιαστήματα νιώθουμε αγχωμένοι ότι θα τις ξαναζήσουμε με αποτέλεσμα να αρχίζουμε μια διαδικασία αποφυγής, η οποία στο βάθος του χρόνου μας αχρηστεύει από τις δραστηριότητες μας και μας εξαρτά από άλλους.
Ευτυχώς Θεραπεύεται
Οι έρευνες που διεξήχθησαν στον Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και από τους ψυχολόγους Δρ David Clark, Δρ Paul Salkofski και την ερευνητική ομάδα τους έδειξαν ότι με συγκεκριμένες ψυχολογικές τεχνικές το 90% των ασθενών είχε απαλλαγεί από τις κρίσεις πανικού μετά το πέρας 12 συνεδριών Γνωσιακής ψυχοθεραπείας, ενώ το 70 έως 75% δεν είχε αναπτύξει καμία κρίση έναν χρόνο αργότερα. Η Γνωσιακή ψυχοθεραπεία φαίνεται να είναι περισσότερο αποτελεσματική ακόμα και από τις φαρμακευτικές μεθόδους για την αντιμετώπιση της διαταραχής Πανικού, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Η Γνωσιακή Προσέγγιση, βασίζεται κυρίως στην άποψη ότι «ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και ερμηνεύουμε τα βιώματά μας καθορίζει και τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις σε αυτά».
Στην περίπτωση των κρίσεων πανικού, πιθανή αιτία φαίνεται να είναι το πώς ερμηνεύεται η ταχυπαλμία ή άλλες σωματικές αντιδράσεις. Στην πραγματικότητα μπορεί να μην σημαίνει τίποτα σοβαρό, αλλά μπορεί να ερμηνευτεί και ως καρδιακή προσβολή από κάποιο άτομο. Στη συνέχεια η αγωνία, επιδεινώνει την κατάσταση και μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα. Μετά ο φόβος για τα συμπτώματα επιδεινώνει την κατάσταση, με επακόλουθο να αυξάνονται οι αρνητικές σκέψεις ότι κάτι κακό θα μπορεί να συμβεί και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Στις συνεδρίες αντιμετώπισης του πανικού ο ψυχοθεραπευτής προσπαθεί να διδάξει το άτομο τι ακριβώς σημαίνουν τα συμπτώματα του και συχνά το καθοδηγεί να τα αντιμετωπίσει. Αρχικά εκπαιδεύεται να τα ελέγχει και του αποκαλύπτει σταδιακά πόσο παράλογοι μπορεί να είναι οι φόβοι του. Έτσι, ο φόβος του θανάτου ή της τρέλας παραχωρούν βαθμιαίως τη θέση τους σε περισσότερες θετικές σκέψεις με αποτέλεσμα περισσότερες θετικές συμπεριφορές και μεγαλύτερη ψυχική ισορροπία.