Η ασέβεια ορισμένων ανθρώπων, παράλληλα με την αμορφωσιά που διαθέτουν, μεταφράζοντας την λανθασμένα ως εμπειρία ζωής, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της υπομονής μας, αφού φτάνει σε σημείο να προσβάλει ακόμη και ανθρώπινες ψυχές που ουσιαστικά δεν έχουν πειράξει ποτέ, τίποτα και κανέναν.
Φυσικά, απευθυνόμαστε στο τελευταίο ντροπιαστικό δημοσίευμα της Liberation, η οποία λίγο πολύ δεν δίστασε να προσβάλει με τον χειρότερο τρόπο τον αποθανόντα εδώ και λίγες ημέρες Ντέμη Ρούσσο.
Μερικά από τα προσβλητικά σημεία του άρθρου είναι τα ακόλουθα:
«Ο τραγουδιστής των Aphrodite’s Child που πέθανε αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα έβλεπε τον εαυτό του ως απόγονο των Φαραώ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Ο τραγουδιστής που πέθανε σε ηλικία 68 ετών, ο Ντέμης Ρούσσος, θεωρείται από τον Γάλλο δημοσιογράφο, ως ο εκφραστής του «απόλυτου κιτς, τα τελευταία 30 χρόνια», ενώ δεν παραλείπει να αναφέρει ότι λόγω των παραπανίσιων κιλών του είχε αποτελέσει αντικείμενο χλευασμού τηλεοπτικών εκπομπών.
«Ο Ντέμης Ρούσσος ή Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ήταν πάντα το κάτι άλλο. Γεννημένος στην Αίγυπτο από Ελληνες γονείς, μεγάλωσε μέσα στη χριστιανορθόδοξη κοινότητα της Αλεξάνδρειας όπου συμμετείχε στη βυζαντινή εκκλησιαστική χορωδία, όπου για πέντε χρόνια τραγούδησε ως σολίστ, εκδιώχθηκε από την κρίση στο Σουέζ και επέστρεψε στην Ελλάδα στα 15 του».
«Αυτόν τον μοναστικό τρόπο ζωής δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ, ακόμη και όταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όντας πια πολυεκατομμυριούχος, θα εμφανίζεται δημόσια με κελεμπίες και τουρμπάνια κεντημένα με χρυσή κλωστή, κυκλοφορώντας οδυνηρά με μια τεθωρακισμένη μπλε λιμουζίνα» σχολιάζει ο δημοσιογράφος της Liberation.
Τα τραγούδια Spring, Summer, Winter and Fall, It’s Five O’Clock… έγιναν επιτυχίες και «ο Ρούσσος εμφανιζόταν σαν χολερικός γιδοβοσκός, με μαύρο μάτι γεμάτο πονηριά, αναμαλλιασμένος, και με γενειάδα και φορώντας ένα πόντσο φέροντας ένα θεϊκό δώρο: αυτό το φωτεινό τρέμουλο της φωνής του σε κάθε νότα σε κάθε συλλαβή» γράφει ο Σνάιντερ, χαρακτηρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο πρόφερε τις λέξεις ως «αισθησιακό και θηλυκό», έχοντας «έναν από τους πιο παράξενους ανθρώπινους ήχους σε μια εποχή που η ποπ μουσική απευθυνόταν σε όλα τα κοινά».
Τέλος, ο Γάλλος δημοσιογράφος δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην αεροπειρατεία κατά τη διάρκεια της πτήσης 847 της TWA, από την Αθήνα για τη Ρώμη στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ο Ντέμης Ρούσσος, όντας επιβάτης, έπεσε θύμα αεροπειρατείας. Οι Λιβανέζοι αεροπειρατές γιόρτασαν ακόμη και τα γενέθλιά του όταν τον αντιλήφθηκαν ανάμεσα στους ομήρους και ήταν από τους πρώτους που απελευθέρωσαν. Αργότερα ο Ρούσσος θα δηλώσει: «Τότε ένιωσα ένα δόρυ στο λαιμό μου. Με ένα τέτοιο δόρυ, τραυματίστηκε και ο Μέγας Αλέξανδρος τρεις αιώνες προ Χριστού».