Έχει άραγε ομοιότητες με την μητέρα της στον τρόπο που αναθρέφει τα δικά της παιδιά, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους ;
Σε σχετική ερώτηση σε πρόσφατη συνέντευξη της στο ΟΚ δήλωσε:
«Ξέρεις πόσες φόρες πάω να πω κάτι και είναι σαν να ακούω στα αυτιά μου τη φωνή της μητέρας μου; Είναι σαν να έχει περάσει στο DΝΑ μου. Γιατί δεν χρησιμοποιώ μόνο τις ίδιες εκφράσεις, παίρνω και το ύφος που έπαιρνε η μητέρα μου. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώ να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη. Για τους γονείς μας ήταν πολύ σημαντικό, όταν πήγαιναν επίσκεψη, να είναι φρόνιμα τα παιδιά, μην κάνουν αταξίες. Κι αυτό ίσχυε για όλους τους γονείς που ανήκουν στην προηγούμενη γενιά γιατί μετρούσε πολύ περισσότερο η έξωθεν μαρτυρία κι ας γινόταν χαμός στο σπίτι. Αυτά τα θεωρώ πολύ ξεπερασμένα. ‘Όταν θα πάμε σε σπίτι φίλων, ξέρω ότι δεν θα ανέβουν πάνω στα τραπέζια αλλά ούτε θα είναι και στρατιωτάκια». Καταλήγει: «Πολλές φορές επίσης μνημονεύω τη μητέρα μου που μου έλεγε: Δε θα γίνεις γονιός, τότε θα με καταλάβεις. Και είχε δίκιο. Γιατί μπορεί να θύμωνα ότι αργούσα να γυρίσω σπίτι κι έμενε ξάγρυπνη γιατί ανησυχούσε, αλλά ξέρω ότι κι εγώ θα κάνω το ίδιο όταν έρθει η ώρα».