«Είναι φυσικό την εσωτερική πορεία του καθενός μας να μην μπορούν να την κατανοήσουν άνθρωποι που δεν ζουν κοντά μας καθημερινά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια και μετά την απώλεια της αγαπημένης μου μητέρας, ξανάπιασα το κουβάρι της ζωής μου απ’ την αρχή. Το συμπέρασμα ήταν ένα. Δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε το οτιδήποτε πια στη ζωή μας ξεχνώντας πάνω απ’ όλα την ίδια τη ζωή. Τα τελευταία λόγια της μητέρας μου και η μόνη σοβαρή παρακαταθήκη που έχω για το υπόλοιπο της ζωής μου ήταν η φράση της “παιδί μου κάνε ό,τι θέλεις στη ζωή σου, μόνο μην ξεχάσεις να ζήσεις”» είπε η Αννα Δρούζα, σε συνέντευξή της στο περιοδικό Glow.
«Με απασχόλησαν πολύ αυτά τα λόγια. Τελικά, κατέληξα πως αυτό που με κάνει ευτυχισμένη είναι η προσφορά. Όταν κάνω κάτι ώστε να είμαι χρήσιμη στους άλλους. Δεν επέστρεψα στην τηλεόραση για να συμπληρώσω μια καριέρα, που έτσι κι αλλιώς μου έχει επιφυλάξει πολλές χαρές και απολαβές. Είπα αρκετά «όχι» πριν βγω στην τηλεόραση, αλλά είπα «ναι» στον ΣΚΑΙ. Πίστευα στον σταθμό απ’ αυτό που έβλεπα, στον σταθμό της κοινωνικής προσφοράς. Συνεχίζω να πιστεύω ότι στην εποχή μας, το μόνο ζητούμενο είναι αυτό. Γι’ αυτό είπα «ναι» και πρότεινα μια εκπομπή εναρμονισμένη με τις ανάγκες της εποχής».
Η Αννα Δρούζα, σχολιάζοντας το ‘κόψιμο ’ της εκπομπής της, ανέφερε,
«Από την πρώτη στιγμή που βγήκα στον αέρα, όμως, και με χρόνο προετοιμασίας μόνο μια εβδομάδα πριν βγω, κατάλαβα ότι ενώ είχαν δεχθεί την πρότασή μου αρχικά, μάλλον είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους. Αμέσως μόλις το κατάλαβα πρότεινα την ίδια μέρα μετά την εκπομπή να τους απαλλάξω από τη μεταξύ μας δέσμευση ως προς τη συνεργασία μας. Για μένα τώρα πια, ό,τι κάνω έχει αξία αν δίνει χαρά σε μένα, στους ανθρώπους που το παρακολουθούν και σ’ αυτούς που δουλεύουμε μαζί για να φτιάξουμε ένα προϊόν που δίνει χαρά σε όλους μας. Ως επαγγελματίας σέβομαι το όνειρο και το όραμα που έχει κάθε άνθρωπος που διευθύνει έναν σταθμό. Αν δεν μπορώ να υπηρετήσω αυτό το όραμα πρέπει ν’ αποχωρήσω. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που χαλάνε το «πάρτι». Δε σας κρύβω ότι συνεχίζω να πιστεύω στην τηλεόραση και στη δύναμη αυτού του μέσου, που μπορεί να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει».