Η βενετσιάνικη σικάτη Παλιά Πόλη της έχει χαρακτηριστεί μνημείο της UNESCO και η νύχτα της έχει όσα πρόσωπα της δίνεις. Το καλοκαίρι στα Επτάνησα είναι βαμμένο στο τιρκουάζ της θάλασσας και έχει γεύση κερκυραϊκού σοφρίτο και τζιτζιμπίρας. Δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι στην Κέρκυρα θα ζήσετε στο maximum την εμπειρία «Ιόνιο».
Ρωτώντας πας στην Παλιά Πόλη, δηλαδή στο Καμπιέλο. Την παλιά συνοικία της Κέρκυρας διαπερνά ένας λαβύρινθος από στριφογυριστά καντούνια που διασταυρώνονται με απότομα σκαλάκια και κρυφές πλατείες, πηγάδια και εκκλησίες. Περπατώντας στο πλακόστρωτο και κάνοντας χάζι πόρτες και παραθυρόφυλλα από περίτεχνα αρχοντικά αναζητώντας στην όψη τους τα εναπομείναντα βενετσιάνικα σχέδια νιώθουμε λες και παγιδευτήκαμε με χαλασμένη χρονομηχανή σε κάποια περασμένη εποχή.
Κάνοντας πρώτα ένα γρήγορο πέρασμα από τη διάσημη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, το πιο όμορφο check in μας βρίσκει στο περίφημο Λιστόν της πλατείας Σπιανάδα. Αφού παραδεχτούμε ότι χαθήκαμε (διόλου δύσκολο πράγμα στο χαοτικό Καμπιέλο), βρίσκουμε το δρόμο μας ακολουθώντας το πλήθος είτε προς την οδό Νικηφόρου Θεοτόκη, έναν ιδανικό δρόμο για αρχιτεκτονικό sightseeing είτε μέχρι να δει το μάτι μας θάλασσα. Κάνοντας πρώτα ένα γρήγορο πέρασμα από τη διάσημη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, το πιο όμορφο check in μάς βρίσκει στο περίφημο Λιστόν της πλατείας Σπιανάδα να πίνουμε τον καφέ μας σαν γνήσιοι κερκυραίοι αριστοκράτες. Στην ίδια πλατεία θα βρούμε και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα.
Μπροστά από το θρυλικό Λιστόν βρίσκεται η πύλη της Φορτέτσας, του Παλαιού Φρουρίου της Κέρκυρας, ενός αριστουργηματικού οχυρού με πύργους και προμαχώνες υψωμένο στα πρότυπα της βυζαντινής και της βενετσιάνικης εποχής. Οι συναυλίες, οι εκθέσεις φωτογραφίας και διάφορα άλλα πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνει τα καλοκαίρια το Φρούριο μας οδηγούν να το ψάξουμε στην περιοχή του παλιού λιμανιού. Από το κοσμοπολίτικο Κανόνι στην ομώνυμη χερσόνησο θα βρεθούμε στο νησάκι με το μοναστήρι της Βλαχέρνας αλλά και με καραβάκι στο καταπράσινο Ποντικονήσι, το σήμα-κατατεθέν της Κέρκυρας. Στην Παλαιόπολη θα πάμε για το κατάφυτο κτήμα του Μον Ρεπό με το παλάτι, πρώην κατοικία γαλαζοαίματων και νυν μουσείο και στον οικισμό Γαστούρι για το Αχίλλειο, μια από τις πιο ιστορικές βασιλικές επαύλεις της Ευρώπης.
Ερωτευμένοι ή μη, βουτάμε στα νερά του Canal d’ Amour στο Σιδάρι, όπου μικρές σπηλιές και σμιλεμένοι κολπίσκοι δημιουργούν μια εντυπωσιακή τοποθεσία φυσικού κάλλους. Στο βορειοδυτικό τμήμα συναντάμε τις αμμουδιές του Αγίου Γεωργίου Πάγων και του Αρίλλα και πιο δυτικά την Παλαιοκαστρίτσα, μία από τις πιο πολυσύχναστες του νησιού. Βορειοδυτικά πάλι, τις ακτογραμμές σηματοδοτούν οι ταμπέλες για τις παραλίες του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Στεφάνου, της Δασσιάς, του Καλαμιού, της Κερασιάς, της Κουλούρας και του Ύψου. Στο κεντρικό τμήμα βουτάμε στον Άγιο Γόρδη, τη Γλυφάδα, τις Έρμονες, τον Κοντογιαλό και την παραλία της Μυρτιώτισσας, την οποία προτιμούν και οι γυμνιστές.
Η πόλη της Κέρκυρας «κολυμπά» στην πλαζ Μον Ρεπό και ο νότος –μεταξύ άλλων- στο Μώλο και στις δημοφιλείς Μπενίτσες. Κοντά στις τελευταίες μάλιστα, βρίσκεται και Μουσείο Θαλάσσης που περιλαμβάνει εκθέματα των θαλασσών του κόσμου όπως κοχύλια, κοράλλια, σφουγγάρια κ.λπ. Όταν πέσει ο ήλιος επιλέγουμε να αποφύγουμε τον διαβόητο Κάβο μιας και δεν θέλουμε να αναμειχθούμε με τα στίφη των τουριστών που αναζητούν την ξέφρενη διασκέδαση.
Την εικόνα της Κέρκυρας όμως, συμπληρώνουν τα παλιά χωριά της: η Περίθια με τα πετρόχτιστα σπιτάκια της, η Άνω Κορακιανά με τις είκοσι τρείς εκκλησιές τους, οι Σινιές με το παραδοσιακό ελαιοτριβείο και οι Σιναράδες με το Λαογραφικό Μουσείο. Επειδή όμως αγαπάμε και τις εναλλακτικές βόλτες, φοράμε τα αθλητικά μας και ακολουθούμε τμήμα του κερκυραϊκού μονοπατιού (www.corfu-trail.com) που χάνεται στην ύπαιθρο.
Για να κάνουμε ένα διάλειμμα από την πολυκοσμία θα αποδράσουμε για λίγες ώρες στους πιο άγνωστους δορυφόρους της Κέρκυρας, τα νησάκια Ερεικούσσα, Μαθράκι και Οθωνοί. Όμως το επτανήσιο VIP σύμπλεγμα των Παξών και των Αντίπαξων με τις εξωτικές παραλίες, τα φιόρδ με τις θαλάσσιες σπηλιές και τις δασωμένες με λιόδεντρα και κυπαρίσσια πλαγιές θα μας κάνει να αλλάξουμε τα εισιτήρια της επιστροφής. Πρωτεύουσα των Παξών είναι ο σοφιστικέ Γάιος, τον οποίον «προστατεύουν» τα νησάκια της Παναγιάς και του Αγίου Νικολάου την ώρα που οι Αντίπαξοι είναι γνωστοί για το φυσικό κάλλος των παραλιών Βρίκα και Βουτούμι και για τους αμπελώνες τους από τους οποίους παράγεται το περίφημο σκουρόχρωμο κρασί που θα τιμήσουμε δεόντως.
Η τοπική κουζίνα της Κέρκυρας είναι από τις πιο ονομαστές της Ελλάδας και δεν θα φύγουμε από το νησί εάν δεν δοκιμάσουμε την περίφημη παστιτσάδα, την παραδοσιακή χωριάτικη συνταγή-κόλαση του κόκορα με το χοντρό μακαρόνι στην κατσαρόλα. Άλλες τοπικές λιχουδιές που λιώνουν στον ουρανίσκο είναι το σοφρίτο (σκορδάτο μοσχαράκι με σάλτσα λευκού κρασιού), το μπουρδέτο (πιπεράτο ψαράκι σε κόκκινη σάλτσα), το μπιάνκο (πετρόψαρα κατσαρόλας με σκόρδο και λεμόνι) και τα τζαλέτια, οι κεφτέδες μπακαλιάρου που σερβίρονται με σκορδαλιά πατάτας. Ένα προϊόν-σήμα κατατεθέν της αρχόντισσας των Επτανήσων είναι η τζιτζιμπίρα, ένα δροσιστικό ποτό με αγγλική καταγωγή και βασικά συστατικά το τζίντζερ (πιπερόριζα) και το λεμόνι.
Η πρόσβαση στην Κέρκυρα γίνεται είτε με ferry boat μέσω Ηγουμενίτσας είτε αεροπορικώς. Στον αερολιμένα «Ιωάννης Καποδίστριας» προσγειώνονται οι πτήσεις από τα αεροδρόμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Το λιμάνι του νησιού συνδέεται ακτοπλοϊκώς με Μπάρι, Ανκόνα και Πρίντεζι, Παξούς, Κεφαλονιά και Αλβανία.