Ο Γιάννης Πιτταράς είναι ένας έμπειρος δημοσιογράφος, με χρόνια ενασχόλησης στον χώρο της τηλεόρασης αλλά και της δημοσιογραφίας. Σήμερα ενημερώνει το τηλεοπτικό κοινό με την πρωινή ειδησεογραφική εκπομπή της ΕΡΤ, «Από τις 6», μαζί με τον Δημήτρη Κοτταρίδη.
Ποια ήταν η χειρότερη και ποια η καλύτερη στιγμή για εσάς στην τηλεόραση;
Η χειρότερη στιγμή, αλλά ταυτόχρονα και η πιο ενδιαφέρουσα –ίσως και η καλύτερη θα έλεγα–, ήταν το ατελείωτο βράδυ με τις διαπραγματεύσεις στο Μέγαρο Μαξίμου για το PSI! Καταχείμωνο του 2012, με χιονόνερο και -2 βαθμούς θερμοκρασία, για 14 συνεχόμενες ώρες στο πεζοδρόμιο μέχρι τις 7 το επόμενο πρωί, και με τους συναδέλφους να μπαινοβγαίνουμε στα αυτοκίνητα των τηλεοπτικών συνεργείων με βάρδιες για να ζεσταθούμε. Να είναι καλά η Όλγα Τρέμη που επέστρεφε στις 3 τα ξημερώματα στο σπίτι της μετά από ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων στο τότε Mega, η οποία, σε ένδειξη συναδελφικής αλληλεγγύης, μας έφερε ένα μπουκάλι ουίσκι και ξηρούς καρπούς για να ξεχαστούμε…
Όσον αφορά το κομμάτι της ενημέρωσης, πιστεύετε πως η τηλεόραση έρχεται δεύτερη, καθώς το ίντερνετ είναι πλέον ένα κομμάτι της καθημερινότητας του κόσμου;
Είμαι οπαδός της επώνυμης δημοσιογραφίας, έντυπης, τηλεοπτικής και διαδικτυακής. Το ίντερνετ μπορεί να προσφέρει μια άμεση και γρήγορη περιήγηση στην επικαιρότητα της ημέρας, αλλά στον βωμό των «κλικ» πολλές φορές θυσιάζουν μια κατά τα άλλα «ανώδυνη» πληροφορία με έναν εντυπωσιακό και «πιασάρικο» τίτλο, προκειμένου να προσεγγίσουν διαδικτυακούς αναγνώστες. Σε πολλές δε περιπτώσεις μιλάμε για ανώνυμα κείμενα, χωρίς υπογραφή και άποψη, που ελέγχονται ακόμα και για την αξιοπιστία τους. Η εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία του διαδικτύου δεν σημαίνει αυτομάτως και απόρριψη της τηλεόρασης. Κάθε μέσο έχει να προσφέρει στον βαθμό που σέβεται τον πολίτη που θα το επιλέξει.
Πιστεύετε πως έχει αλλάξει ο μέσος όρος ηλικίας των τηλεθεατών στις ενημερωτικές και πολιτικές εκπομπές και ότι όλο και περισσότεροι νέοι ενημερώνονται πιο τακτικά για τις εξελίξεις;
Η πρόσφατη εμπειρία μου από την πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ μού έδειξε ότι σε μια τετράωρη ενημερωτική εκπομπή δεν υπάρχει συμπαγές ηλικιακό κοινό, αλλά πολίτες διαφόρων ηλικιών που μπαινοβγαίνουν και επιλέγουν να μείνουν αν η θεματολογία τούς αφορά άμεσα ή έμμεσα. Ανεξαρτήτως ωστόσο από ηλικίες, ο τηλεθεατής αυτό που επιζητά είναι να ταυτιστεί ή να διαφωνήσει μαζί σου, όμως σίγουρα να ακούσει μια καθαρή άποψη που δεν θα διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια, αλλά θα βάζει έναν προβληματισμό προς σκέψη.
Δυο συμβουλές που θα δίνατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία;
Σίγουρα να το σκεφτούν καλά, να έχουν υπομονή και γερό στομάχι! Ακόμα και αν είναι σίγουροι για την επιλογή τους, θα πρέπει να βάζουν μικρούς καθημερινούς στόχους, να διαβάζουν διαρκώς και να πατάνε γερά στη γη. Δεν θα τους χαριστεί τίποτα χωρίς προσπάθεια και δεν θα κερδίσουν τίποτα αν δεν το ζητήσουν με τη δουλειά τους.
Βιογραφικό
Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα στην Πάτρα, αλλά κατάγομαι από τη Νάξο, όπου και θέλω να αποσυρθώ κάποια στιγμή. Η δημοσιογραφία ήταν μια απόφαση της στιγμής! Να πιάσω δουλειά στα πλοία της γραμμής Πάτρα-Ιταλία ή να πιάσω το κασετόφωνο με τη μικροσκοπική κασέτα που ζητούσα επίμονα από 10 χρονών; Η τελική μου επιλογή με έφερε αρχικά στη Σχολή Δημοσιογραφίας, εν συνέχεια στο ιστορικό Κανάλι 29, στο Alter, στο Star, στο New Channel, στη «Βραδυνή», στο «Καρφί», στο πολιτικό ρεπορτάζ για την τηλεόραση του Alpha, στη θέση του προϊσταμένου του πολιτικού τμήματος του ΣΚΑΪ και εσχάτως στην πρωϊνή ζώνη της ΕΡΤ και στην καρέκλα της παρουσίασης… από τις 6! Χαμένος δεν βγήκα, δεν ξέρω όμως αν έχασε και η γραμμή της Αδριατικής ένα άξιο μέλος της…
Ο Γιάννης Πιτταράς μίλησε στην Εύη Ευσταθίου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο