Η ζωή ενός σπουδαίου που αγάπησε την υποκριτική και τις γυναίκες – Ο καλλιτεχνικός κόσμος θα τον αποχαιρετήσει σήμερα το μεσημέρι στις δώδεκα στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών
Γράφει η Δήμητρα Δάρδα:
Ύστατο αντίο σήμερα στον εμβληματικό πρωταγωνιστή, τον διακριτικό και αθόρυβο Γιάννη Φέρτη που χάρισε στην Τέχνη μοναδικές στιγμές υποκριτικής υπέρβασης, κορυφαίων ερμηνειών στη σκηνή, τη μεγάλη οθόνη ακόμα και στο πεντάγραμμο.
Την Κυριακή, μια βδομάδα ακριβώς πριν γιορτάσει τα 86α γενέθλιά του, ο άλλοτε γοητευτικός ζεν πρεμιέ του ελληνικού θεάματος, άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά της λατρεμένης συζύγου του Μαρίνας Ψάλτη.
Η δυσάρεστη είδηση προκάλεσε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο που θα τον αποχαιρετήσει στις δώδεκα το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, με την παράκληση της οικογένειας αντί στεφάνων, να ενισχυθεί το έργο του ταμείου αλληλοβοηθείας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Όμορφος, τσαμπουκάς και Παναθηναϊκός
Ο Γιάννης Φέρτης από μικρή ηλικία είχε να επιλέξει ανάμεσα στο επάγγελμα του χασάπη πατέρα του, είτε να ακολουθήσει το όνειρό του να γίνει ηθοποιός.
Ανδρώθηκε σε μια εποχή οικονομικά δύσκολη για τη χώρα (1938) και το κρεοπωλείο της οικογένειας με τα τέσσερα παιδιά, φάνταζε μονόδρομος. Πιθανόν για κάποιο συνομήλικο του από το χωριό καταγωγής του τη Δάφνη Φθιώτιδας να φάνταζε ως κάρμα το «όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω» όχι όμως και για το νεαρό όμορφο αγόρι που μεγάλωσε τέρμα Ιπποκράτους πάνω στην Ασκληπιού, ήταν φανατικός Παναθηναϊκός, μέτριος μαθητής, τσαμπουκάς, άτακτος και λάτρης των θεατρικών βιβλίων.
«Από τα δεκαέξι μου είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Ανέβαινα στον Λυκαβηττό που δεν είχε πολύ κόσμο και απήγγειλα μονολόγους μέσα στα πεύκα.
“Να ζει κανείς ή να μη ζει;” και τέτοια. Η μητέρα μου ήταν εκείνη που αντέδρασε περισσότερο -σ.σ στο να γίνει ηθοποιός- γιατί πολύ την ταλαιπωρούσα στην εφηβεία μου. Κάθε τόσο την καλούσαν στο σχολείο. Είτε γιατί δεν διάβαζα, είτε γιατί είχα κάνει σκασιαρχείο, είτε γιατί είχα παίξει ξύλο με κάποιον συμμαθητή μου. Ήθελε, λοιπόν, να σπουδάσω, ο αδελφός μου είχε περάσει στην Ιατρική. Όπως καταλαβαίνετε, έπεσε όλο το συγγενολόι πάνω μου. Αλλά εγώ ήμουν ανένδοτος» αποκάλυψε σε συνέντευξή του.
Το θέατρο «Τέχνης» όπως έλεγε, το είδε πρώτη φορά ως παιδί φορώντας την ποδιά του χασάπη με ένα μοσχαρίσιο μπούτι στον ώμο που προοριζόταν για το εστιατόριο «Ιντεάλ». Ωστόσο το πείσμα του τον έφερε στην είσοδο της Δραματικής Σχολής Κάρολος Κουν και τότε όλα άλλαξαν, όλα έγιναν μαγικά.
Το 1959 έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο με το έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη και ένα χρόνο αργότερα έπαιξε με την Μελίνα Μερκούρη στο «Γλυκό πουλί της νιότης».
«Εκείνη, σαραντάρα και διάσημη, κι εγώ είκοσι δύο ετών και ακόμα σπουδαστής.
Ήταν γλυκός άνθρωπος, ειλικρινής και… χάχας. Στην τελευταία παράσταση-όπως ανέφερε ο ίδιος- ήμασταν πολύ συγκινημένοι. Την επομένη το πρωί εκείνη θα έφευγε για το Παρίσι να συναντήσει τον Ντασέν. Στο αποχαιρετιστήριο πάρτι μου ψιθύρισε στο αυτί ”Ελα στο σπίτι, θα σε περιμένω. Πήγα. Πήραμε πρωινό στο δωμάτιό της”».
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1967 ο Γιάννης Φέρτης είχε καταφέρει ήδη να είναι θιασάρχης ανεβάζοντας σπουδαία θεατρικά έργα, ενώ ήταν ήδη περιζήτητος πρωταγωνιστής, με παρουσία και στην Επίδαυρο.
Το θρυλικό ντουέτο «Σαν με κοιτάς»
Στην τηλεόραση συμμετείχε σε εμβληματικές παραγωγές όπως στον «Συμβολαιογράφο», ενώ στον κινηματογράφο έπαιξε δίπλα στις κορυφαίες πρωταγωνίστριες της εποχής Αλίκη Βουγιουκλάκη και Ζωή Λάσκαρη.
Το 1971 ερμήνευσε ντουέτο με την Αφροδίτη Μάνου το θρυλικό «Σαν με κοιτάς» για την ταινία του Κλέαρχου Κονιτσιώτη «Εκείνο το καλοκαίρι» που άφησε εποχή. Επίσης, δάνεισε τη φωνή του σε διαφημίσεις και ραδιοφωνικές αφηγήσεις.
Οι γυναίκες της ζωής του
Ο πρώτος του έρωτας ήταν η Ξένια Καλογεροπούλου, την οποία παντρεύτηκε το 1963. Τότε μάλιστα επιθυμία του ζευγαριού ήταν ο γάμος να μην διαρρεύσει, αλλά τελικά το Μοναστηράκι γέμισε από πλήθος κόσμου που ήθελε να δει από κοντά το διάσημο ζευγάρι.
Με τη διακριτικότητα που έζησαν, με τον ίδιο τρόπο χώρισαν δέκα χρόνια μετά. Το 1980 ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα τη Μιμή Ντενίση. Ενα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν στον Ιερό Ναό της Κρύπτης της Αγίας Φιλοθέης κι επτά χρόνια αργότερα πήραν διαζύγιο.
Το τρίτο στεφάνι για τον Γιάννη Φέρτη ήρθε το 2001 με την ηθοποιό Μαρίνα Ψάλτη με την οποία πορεύτηκε μέχρι το τέλος της ζωής του. Παρά το γεγονός ότι η διαφορά ηλικίας ήταν μεγάλη και οι δύο είχαν δώσει μία υπόσχεση την ημέρα του γάμου που τελικά κατάφεραν να την κάνουν πράξη: «Μόνο ο θάνατος θα τους χώριζε».
Ο ακαταμάχητος γόης του ελληνικού θεάτρου δεν απέκτησε παιδιά παρά το γεγονός ότι ανέβηκε τρεις φορές τα σκαλιά της εκκλησίας. Ο ίδιος παραδέχτηκε προς το τέλος της ζωής του, πως δεν το έκανε από… βλακεία.
Φωτογραφίες: PapadakisPress.