Την καλύτερη περίοδο διανύει ο νεαρός τραγουδιστής – συνθέτης και κτηνίατρος με τη νέα του μουσική κυκλοφορία “Επόμενη μέρα” που έχει αγαπηθεί πολύ από το κοινό, την κτηνιατρική του εργασία που βρίσκεται στα φόρτε της μα και το χαρμόσυνο νέο του ότι έγινε πρόσφατα θείος για πρώτη φορά !!
Τον συναντήσαμε μέσα στις γιορτινές ημέρες τηρώντας πάντα τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας για τον covid και με ένα διαρκές πλατύ χαμόγελο μάς απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις ειλικρινά και πολύ αυθόρμητα :
-Καλησπέρα Αλέξανδρε και χρόνια πολλά !! Πώς ήταν το φετινό Πάσχα για σένα ;
Χρόνια πολλά, Γιάννη !Δεν ξέρω σε ποιο όμορφο γεγονός να πρωταναφερθώ! Έγινα θείος, το ξέρεις; Δε χορταίνω να αγκαλιάζω τη μπέμπα του αδερφού μου. Είναι απίστευτο ένα τόσο δα μικρό πλασματάκι πόσο μεγάλη χαρά μπορεί να δώσει. Είμαστε όλοι οικογενειακώς στα δένδρα ! Μεγάλη ευτυχία !
-Άντε με καλό και το δικό σου τώρα…
-Είμαι μικρός ακόμα (γελάει δυνατά) .
-Η επόμενη μέρα, άρα σε βρήκε χαρούμενο . Μήπως ήταν προφητικό το νέο σου τραγούδι;
-Καθόλου, μιας και οι στίχοι λένε “Δεν υπάρχει επόμενη μέρα για μας”… Είμαι όμως πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το τραγούδι γιατί είχα καλή αίσθηση, πως θα αγαπηθεί από τον κόσμο όσο το αγαπήσαμε κι εμείς όταν το δημιουργήσαμε.
-Μου αρέσει το α’ πληθυντικό που χρησιμοποιείς, από ευγένεια; Αφού εσύ είσαι ο δημιουργός του!
Εγώ έγραψα τους στίχους και τη μουσική μα αν δεν υπήρχε ένα σημαντικό team ανθρώπων που εργαστήκαμε παρέα για το αποτέλεσμα, τίποτε δεν θα’ ταν το ίδιο. Ο Στέλιος Χρόνης, ένα υπερταλαντούχο παιδί ενορχήστρωσε το τραγούδι και επιμελήθηκε όλη την παραγωγή του από την αρχή ως το τέλος. Ο Σπύρος Καντιώτης, χρόνια στον χώρο με σημαντικές συνεργασίες και πείρα έπαιξε τους τζουράδες του και έδωσε το γλυκό ηχόχρωμα που το απογείωσε. Στη συνέχεια, ήρθε η spark records η δισκογραφική μου εταιρία που αγκάλιασε και παρέδωσε στο κοινό το αποτέλεσμα. Τέλος, το κοινό το αγάπησε μεμιάς και το ανέβασε ψηλά ! Χρωστώ τόσα πολλά ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους και πάνω από όλα στον κόσμο που με στηρίζει και με αγαπά αρκετά τώρα χρόνια.
-Πιστεύεις άρα στη συλλογική δουλειά;
Πάρα πολύ ! Είναι το “Α” και το “Ω” . Οι άνθρωποι που συνεργάζεσαι είναι για μένα οικογένεια και χαίρομαι που δουλεύουμε με αγάπη , σεβασμό μεταξύ μας αλλά και προς το δημιούργημα και τον κόσμο που είναι ο τελικός αποδέκτης όλων και εκείνον αποσκοπούμε πάντα στο να ευχαριστούμε.
-Πόσο εύκολο ήταν να δημιουργείς, να προσπαθείς να εξελίσσεσαι αυτόν τον χρόνο με την καραντίνα ; Με τους νυχτερινούς χώρους κλειστούς; Ήταν για σένα μεγάλο πλήγμα ; Ή η κτηνιατρική σε έσωσε και λίγο από όλο αυτό;
Με έσωσε όχι λίγο αλλά πολύ ! Είμαι πολύ χαρούμενος που ασχολούμαι και με τις δυο δουλειές αυτές. Επιδρούν στον ψυχισμό μου ευεργετικά ειδικά στο συνδυασμό τους. Ηρεμούν την προσωπικότητά μου . Ήμουν και είμαι στενοχωρημένος που δε μπορώ να τραγουδήσω έναν χρόνο , που δε μπορώ να ‘χω την επαφή αυτή τη μοναδική με τον κόσμο, να τους ψυχαγωγήσω κι έτσι να ψυχαγωγηθώ κι εγώ. Η κτηνιατρική όμως, με βοήθησε στο να κρατηθώ ζωντανός , να μην αδρανήσω. Αν δεν εργαζόμουν , θα είχα πέσει σε κατάθλιψη. Ο όγκος της δουλειάς μάλιστα διπλασιάστηκε σχεδόν μιας και στην καραντίνα πολλοί περισσότεροι απέκτησαν σκύλο ή γάτα για συντροφιά στις δύσκολες μέρες τους. Φέτος , κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι για μένα να τα πραγματοποιώ και τα δύο. Μπορεί να είναι κοπιαστικό να είσαι κτηνίατρος και τα βράδια να τραγουδάς, μα για μένα πια είναι τρόπος ζωής και αποτελούν κομμάτια αναπόσπαστα για να αισθάνομαι ότι προσφέρω, για να αισθάνομαι ο εαυτός μου .
-Αυτό σημαίνει πως αν σου έλεγα να επιλέξεις μία από τις δύο δουλειές, θα δυσκολευόσουν πολύ να απαντήσεις;
Είναι σα να ρωτάς έναν μπαμπά ποιο από τα δυο του παιδιά αγαπά πιο πολύ . Τι θα σου απαντήσει;
-Τι άραγε;
-Την ανηψιά του βέβαια (γελάμε δυνατά κι οι δυο).
-Αλέξανδρε, πώς φαντάζεσαι λοιπόν την “Επόμενη μέρα” ; Πώς θα ναι ο κόσμος από δω και πέρα ; Θα επανέλθουμε στην κανονικότητα ;
Ναι, θα επανέλθουμε. Το πιστεύω. Θα υπάρχουν λίγοι μήνες προσαρμογής μα θα επιστρέψουμε στις όμορφες παλιές συνήθειές μας. Πιστεύω το φθινόπωρο που έρχεται θα τραγουδάμε παρέα και θα αγκαλιαζόμαστε ξανά.
-Τι σου ‘χει λείψει πιο πολύ από τις παλιές αυτές συνήθειες που λες;
Η αγκαλιά !! Μου ναι τρομερό να βλέπω έναν φίλο , ένα πρόσωπο αγαπημένο μου και να μη μπορώ να το αγκαλιάσω.
-Αλέξανδρε, σε ευχαριστώ πολύ για αυτήν την κουβέντα μας. Είσαι ένα θετικό παιδί που πάντα σκορπάς χαμόγελα.
-Εγώ σε ευχαριστώ Γιάννη. Όταν επικοινωνούμε εμείς, πάντα μιλάμε από καρδιάς και πάντα βρίσκουμε το θετικό από κάθε δυσκολία μπορεί να βιώνουμε. Να είστε καλά πάντοτε με πολλές επιτυχίες !
-Κι εσύ το ίδιο. Καλοτάξιδη και ευοίωνη η …”Επόμενη μέρα” σου !