Αν δε γινόταν αυτό, εγώ δε θα μπορούσα να σπουδάσω στο Μαϊάμι
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Δεν είχα χρόνο μαζί τους, τους έβλεπα πολύ λίγο, μεγάλωσα πότε με τη νταντά μου, με τη θεία μου και πότε με τη γιαγιά μου. Ο πατέρας μου, μου έλειπε πολύ, τον έβλεπα μόνο τα Σαββατοκύριακα και νευρίαζα που έλεγε σε συνεντεύξεις του πως είναι δίπλα μου, ότι με βλέπει και με αγαπάει, γιατί εμένα μου έλειπε… Βέβαια αν δε γινόταν αυτό, εγώ δε θα μπορούσα να σπουδάσω στο Μαϊάμι και να μου παρέχει όλα όσα είχα εκεί! Αλλά αυτά τα βλέπεις αργότερα…», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Του το έχω πει ότι τότε νευρίαζα και μου έλειπε πολύ… Ο μπαμπάς μου όμως δεν αντέχει την αλήθεια από εμένα. Το ξέρω πως ήμουν αρκετά αυστηρή μαζί του αλλά τα παιδιά πρέπει να λένε πάντα την αλήθεια!»
Για το αν έχει υπάρξει καλή κόρη, δηλώνει: «Όχι δεν είμαι, είμαι παλούκι! Δεν αλλάζω γνώμη αν μου πει μπει κάτι στο μυαλό και ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα», επεσήμανε.
Ενώ όταν αρρώστησε η μητέρα της Ζώζα Μεταξά από καρκίνο φοβήθηκε πολύ. Η ίδια λέει χαρακτηριστικά: «Ήμουν 14 ετών, φοβήθηκα πολύ, όπως φοβήθηκα και όταν έπαθε εγκεφαλικό ο μπαμπάς μου. Τα συναισθήματα ήταν παρόμοια και είχα την ίδια αγωνία και για τους δύο, αλλά δεν είμαι καλή στο να τα δείχνω. Σηκώνω τοίχους όταν στενοχωριέμαι!»